مرحوم کلینی این دانشمند و محقق بزرگ، توانست بسیارى از پردههاى اوهام علیه تشیع را پاره کند تا همگان بدانند شیعیان از تربیت یافتگان مکتب اسلام و پیروان تعلیمات عالى قرآن هستند؛ و به راستی شیخ کلینی را باید احیاگر مذهب شیعه نامید.
اینفو گرافی فردوسی | |
نام اصلی | ابوالقاسم فردوسی طوسی |
---|---|
زاده | ۳۲۹ هجری قمری |
محل زندگی | طوس، پاژ |
درگذشته | ۴۱۶ هجری قمری |
آرامگاه | |
لقب | حکیم طوس، حکیم سخن |
پیشه | شاعر و دهقان |
زمینه کاری | ادبیات فارسی، شعر |
ملیت | ایرانی |
مذهب | مسلمان، شیعه |
در زمان حکومت | فرمانروایی سامانیان و غزنویان |
سبک نوشتاری | سبک خراسانی |
کتابها | شاهنامه |
دلیل سرشناسی | سرایش شاهنامه |
اثرگذاشته بر | ادب فارسی و ادبیات جهان |
تأثیرپذیرفته از | آیینهای مزدیسنا، زروانی و مهرپرستی، جنبش شعوبیه، رودکی و دقیقی |
شیخ کلینی؛ احیاگر مذهب شیعه مرحوم کلینی این دانشمند و محقق بزرگ، توانست بسیارى از پردههاى اوهام علیه تشیع را پاره کند تا همگان بدانند شیعیان از تربیت یافتگان مکتب اسلام و پیروان تعلیمات عالى قرآن هستند؛ و به راستی شیخ کلینی را باید احیاگر مذهب شیعه نامید.
مرحوم کلینی این دانشمند و محقق بزرگ، توانست بسیارى از پردههاى اوهام علیه تشیع را پاره کند تا همگان بدانند شیعیان از تربیت یافتگان مکتب اسلام و پیروان تعلیمات عالى قرآن هستند؛ و به راستی شیخ کلینی را باید احیاگر مذهب شیعه نامید.
پی نوشت :
1) خدمات متقابل اسلام و ایران شهید مطهری ص 480
2) مقدمه اصول کافی، سید جواد مصطفوی.
داراب افسر بختیاری در سال ۱۲۷۹ شمسی در منطقه چغاخور بختیاری متولد شد. پدرش آ اصلان از طایفه احمد خسروی و مادرش بی بی گوهر دختر حسینقلی خان ایلخانی بود. کودکی های داراب افسر درمیان کوههای شگفت انگیز بختیاری، لاله های واژگون، غوغای ایل و کوچ و مردمان ساده و صمیمی گذشت و این ها همه در روح او آنچنان ژرف تاثیر نهاد که جلوه های آن در شعر وی، شگرف و بدیع بوده و سرشار از این تصاویر زیباست. داراب در مکتب، خواندن و نوشتن را آموخت. و در کتابخانه دایی خود سردار اسعد بختیاری، فاتح مشروطه که خود ادیبی اندیشمند بوده به گنجینه بزرگی از تاریخ و ادبیات ایران و جهان دسترسی داشت و توانست که جام وجود خود را از این دریای علم و معرفت لبریز نماید و غنای وجود خویش را در شب های شاهنامه خوانی و خسرو و شیرین خوانی و ابیات شورانگیز فولکلوریک بختیاری در پیوند میان شعر و موسیقی بیابد.
داراب افسر در طول سفرهای زیادی که به اصفهان و تهران داشت توانست با شعرا و اندیشمندان هم عصر خویش همانند ملک شعرا بهار و پژمان بختیاری و بسیاری دیگر از فرزانگان، مجالست و دوستی نماید و با شرایط سیاسی اجتماعی آنروز کشورش آشنا شود. حاصل این همه، دیوان شعر داراب افسر بختیاری است که تنها قسمتی از اشعار او را در بر می گیرد و حتی همین نیز آن چنان سرشار از استحکام، ظرافت و تصاویر زیبای شاعرانه بوده و معانی بلند عارفانه، وطن پرستانه و عاشقانه را در خود جای داده است که مورد تحسین فرهیختگان همزمان و بعد از خود قرار گرفت. وآنچنان با قدرت و صلابت، کلام و زبان بختیاری را به زیبایی به شعر جاری ساخت که اینک فرهیختگان دیار بختیاری او را پدر شعر بختیاری می نامند. همچنانکه ملک شعرای بهار گفته بود: کاری که فردوسی در مورد زبان فارسی انجام داد افسر در زبان بختیاری انجام داده است.
داراب افسر در سال ۱۳۲۰شمسی از چغاخور بختیاری به اصفهان رفته و ساکن گردید ولی از هر فرصتی برای بازگشت به بختیاری و دیدار مردمان مهربانش تا زمانی که بیماری او را ازپای انداخت استفاده می کرد. اشعار این شاعر شوریده بختیاری آمیزه ای از جلوه های زندگی، اندیشه های والا، عرفان، احساسات میهن پرستانه و عشق به سرزمین بختیاری است که نمود آن را در شعرهای رستاخیز، خداییه، همیلا، کلاریه و عمرویه بدرستی می توان دید .
اما جدای از همه اینها افسر که همواره شیفته مولایش حضرت علی ابن ابیطالب(ع) بود شعر مدح حضرتش را همیشه با شور و اشتیاق وصف ناپذیری می خواند و تا واپسین دم حیاتش نام علی (ع) بر زبانش جاری بود. شعر « عمرویه» حماسه نبرد حضرت علی (ع) در جنگ خندق از شاهکارهای مسلم شعر به زبان بختیاری است. داراب افسر بسیار مهربان، خوش سخن و نیک رفتار بود، محضرش شوری داشت و کلامش گرمی خاص، برای سخاوت و بخشش به دیگران حد و مرزی نمی شناخت بارها او را دیدند که در سرمای زمستان کت خود را به فقیری رهگذر بخشید. افسر کتاب رمانی هم به نثر نوشته به نام «گل سعادت» که ماجراهایش در سرزمین بختیاری می گذرد اما هنوز چاپ نگردیده است. کتاب دیگر وی که « تاریخ بختیاری » نام داشته دیگر در دسترس نیست و اوراق آن از بین رفته است.
داراب افسر دوبار ازدواج کرد که حاصل آن پنچ فرزند می باشد .همسر اول وی دختر عمویش بی بی فاطمه کریمی و همسر دیگرش خانم عطیه خضوئی بود. شاعر در سال های آخر عمر به علت بیماری خانه نشین بود و عطیه همسر نازنینش از او پرستاری می کرد. تا اینکه در یکی از روزهای پاییز سال ۱۳۵۰ شمسی در اصفهان چشم از جهان فرو بست و در تخت فولاد اصفهان، تکیه میر به خاک سپرده شد، در حالی که بدرستی سروده بود:
روز قدس یک روزی نیست که فقط اختصاص به قدس داشته باشد. روز مقابله مستضعفین با مستکبرین است. روز مقابله ملت ها با ابرقدرت هاست. روز حیات اسلام است.
قلب رمضان در شبهای قدر می تپد تا خون علی(ع) را در میان رگهای تمام عاشقانش تقسیم کند.
شهادت مولای متقیان حضرت علی (ع) تسلیت باد